Een aantal jaren ben ik actief geweest in het Sectorfonds Zorg, dat door de vrijwel integrale subidiestop van de overheid in 2002 de nek werd omgedraaid. Uit de puinhopen daarvan is als een phoenix het O&O-fonds GGZ verrezen, waarvan ik tot 2009 voorzitter ben geweest.
Het credo van het fonds is het volgende:
De vraag naar zorg zal de komende jaren sterk toenemen en steeds complexer worden. Dat heeft ook gevolgen voor de werkgelegenheid in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ): de behoefte aan gekwalificeerde medewerkers wordt groter. Opleiding en arbeidsmarkt moeten daarom goed op elkaar aansluiten. En om de werknemers bij de GGZ te betrekken zijn goede arbeidsvoorwaarden en gunstige arbeidsomstandigheden van groot belang.
Het O&O-fonds GGZ wil oplossingen vinden voor vraagstukken op het gebied van het arbeidsmarktbeleid in de GGZ. Het fonds initieert en financiert daarom projecten die direct of indirect bijdragen aan een evenwichtige ontwikkeling van deze arbeidsmarkt.
Aan zorg voor cliënten gaat zorg voor personeel vooraf. In het licht van de huidige en komende ontwikkelingen in de GGZ geldt dat nu meer dan ooit.
|
